خب از این جلسه بحث هاردها رو شروع می کنیم .

 

Managing Storage Device in Networks

وسائل ذخیره سازی سه نوع هستند:

1. DAS: که مخفف Direct Attach Storage. هاردهایی را می گویند که به کامپیوتر ما وصل است حالا می تونه اینترنال و یا اکسترنال باشه.

2.SAN : که مخفف Storage Area Network. در شبکه های بزرگ یک Storage می خرند به نام SAN Storage که یک کیسی هست مثل کیس های خوابیده و داخل آن کلی هارد وجود دارد. کاری می کنند که کامپیوترهای شبکه ، اطلاعاتشان را داخل آن Storage بریزند.

3.NAS : گه مخفف Network Attached Storage. دستگاهی است که به منظور آرشیو اطلاعات در شبکه به کار می رود و هرکدام از Deivce های داخل شبکه می توانند از این Storage استفاده کنند. هر SAN مجموعه ای از چند تا NAS هست.

در این وبلاگ می تونید توضیح کامل و مفیدی از SAN و NAS بخونید. و همینطور در اینجا

اما بحث کلی ما بر روی DAS هست که در ادامه می آید.

هاردهای DAS به دو دسته تقسیم بندی می شوند:

1. از لحاظ نرم افزاری

2. از لحاظ سخت افزاری

هاردهای DAS از لحاظ نرم افزاری خود به دو دسته تقسیم بندی می شوند:

1. Basic

2. Dynamic

هاردهای DAS به لحاظ سخت افزاری نیز به دو دسته تقسیم بندی می شوند:

1. IDE

2. SCSII(بخوانید اسکازی)

ما در اینجا کاری به تقسیم بندی های سخت افزاری هاردها نداریم . موضوع مورد بحث ما تقسیم بندی هاردها به لحاظ نرم افزاری هست.

Basic

هاردهایی که ما پشت کامپیوترهامون استفاده می کنیم به صورت پیش فرض از نوع Basic هستند.هاردی که از نوع Basic باشد دو نوع پارتیشن می توان در آن ساخت:

انواع پارتیشنی که می توان بر روی هاردهای Basic ساخت:

1. Primary : این نوع پارتیشن بوتیبل هست (Bootable) و میتوان در آن سیستم عامل ریخت . نکته در اینجاست که درپارتیشن های Extended هم می توان سیستم عامل ریخت اما فایلهای بوتشان حتما باید در درایوهای Primary مثل درایوC قرار گیرد.

2. Extended :  فقط به درد ذخیره سازی اطلاعات می خورد .

بر روی یک هارد می توان کلا 4 تا پارتیشن Primary ساخت و یا 3 تا Primary و یک Extended ساخت. و در Extended هم 23 تا درایور logical ساخت به تعداد حروف الفبای انگلیسی منهای A و B و C.

یک نکته ای که باید در اینجا دقت کنید.

تفاوت پارتیشن با Volume:

به قسمت بندی هارد پارتیشن می گویند که این تعداد می توان بی نهایت باشد. اما به قسمت بندی هارد که بر روی آن حرف انگلیسی خورده باشد،  Volume می گویند که این تعداد 23 تا بیشتر نمیتواند باشد . همانطور که در بالا گفتیم.

 

مفهوم فایل سیستم – FileSystem

فایل سیستم نحوه ذخیره و بازیابی اطلاعات بر روی پارتیشن ها و Volume های یک هارد را مشخص می کند.

فایل سیستم هایی که در ویندوز قابل استفاده هستند:

1. FAT : که خودش دو نوع هست 16 و 32  .

FAT16 » کوچکترین خونه ای که می توان با آن ساخت 64 کیلوبایت هست.

FAT32» کوچکترین خونه ای که می توان با آن ساخت 16 کیلوبایت هست.

 

2. NTFS: که مخفف New Technology File System هست. کوچکترین خانه ای که می توان با NTFS ساخت 4 کیلوبایت هست.

به نظر شما اگر ما 5 کیلوبایت اطلاعات داشته باشیم چقدر از فضای FAT و چقدر از فضای NTFS هدر می رود؟

در اینجا که سایز اطلاعات 5 کیلوبایت هست و کم است بهتر است از سیستم فایل NTFS استفاده شود چون فضای کمتری هدر می رود (حدودا 1 کیلوبایت) در مقایسه با FAT16 که 59 کیلوبایت هدر می رود وFAT32  که 9 کیلوبایت هدر می  رود

برعکس اگر سایز اطلاعات بزرگ بود بهتر است از سیستم فایل FAT استفاده شود.

به فضای خالی که در هنگام ریختن فایل بر روی پارتیشن ها با سیستم عامل FAT و NTFS هدر می رود. Slack گفته می شود.

سیستم عامل جدولی دارد به نام MFT و این جدول کارش این هست که یک لینک از اطلاعات را فضاهای Slack نگه داری می کند.

 

واما تفاوت های بین سیستم فایل های FAT و NTFS:

اولین تفاوت در سایز سکتورها بود که پیش تر توضیحش گفته شد.

دومین تفاوت در سایز پارتیشنی که می توان با آن ساخت.

با FAT16 می توان ماکزیمم دو گیگا بایت پارتیشن ساخت.

با FAT32 می توان ماکزیمیم تا 32 گیگا بایت پارتیشن ساخت.

با NTFS در ویندوزهای Legacy مثل XP تا 2 ترابایت و در ویندوزها Next Generation مثل 7 تا 16 ترابایت می توان پارتیشن ساخت.

 

سومین تفاوت در یکسری ویژگی ها هست که NTFS دارد اما FAT ندارد

الف- Security . با استفاده از این ویژگی میتوانیم به فایلها Permission یا اجازه دسترسی بدهیم. اگر بر روی فایل مورد نظر در داخل یک درایو با سیستم فایل NTFS راست کلیک کنیم و گزینه Properties را انتخاب کنیم. در پنجره ظاهر شده از سربرگ Security می توانیم این کار را انجام دهیم.

اگر سربرگ Security نبود باید از قسمت FolderOptions سربرگ View تیک آخرین گزینه یعنی Use Simple file Sharing رو برداریم.

ان شاء الله در آینده نزدیک بیشتر راجع به Security در فایلها صحبت خواهیم کرد.

ب - Encryption. درایوهایی که با فایل سیستم NTFS فرمت شده باشند این ویژگی را دارا هستند. این ویژگی فایلهای مارا رمزنگاری می کند به این صورت که اگر کاربر دیگری با یک یوزر دیگر وارد سیستم شود نمی تواند به محتوای فایلهای ما دسترسی داشته باشد.

وقتی رمزنگاری انجام شد، رنگ آن پوشه یا فایل تبدیل به رنگ سبز خواهد شد.

حال سوال اینجاست اگر یوزی که در آن رمزنگاری انجام شد پاک شود چه اتفاقی بر سر فایلهای آن یوزر می آید؟ آیا فایل هایش غیرقابل خواندن می شوند ؟

پاسخ این است که خیر. یوزر Administrator در نقش Recover Agent یا شاه کلید می تواند به فایل ها دسترسی پیدا کند.

جهت انجام عمل Encryption بر روی پوشه یا فایل مورد نظر راست کلیک کرده و بر روی Properties کلیک می کنیم. در همان سربرگ اول در پایین دکمه Advanced را انتخاب کرده و تیک گزینه Encrypt Content To Secure Data را انتخاب می کنیم.

 

ج- Compression یا فشرده سازی. با فعال کردن این ویژگی پوشه یا فایل ما فشرده می شود و رنگ آن به آبی تغییر می کند.

دقت کنید که یک پوشه را همزمان نمی توان هم فشرده و هم Encrypt کرد.

برای فعال سازی آن هم به همان مسیر Encryption می رویم و این بار کزینه Compression را انتخاب می کنیم.

 

د- Quota: درایوهایی که از نوع NTFS باشند تبی دارند به نام Quota . در این تب می توان هر درایو را سهمیه بندی کرد . بعنوان مثال مشخص کرد که فلان یوزر از این درایو 20 مگابایت بیشتر استفاده نکند.

در بحث فایل سرورها در کورس دوم به طور مفصل Quota شرح داده می شود.

 

بحث هاردها کماکان ادامه دارد و فکر می کنم سه الی پنج جلسه به آن اختصاص پیدا کند.

دو نکته کاربردی برای امروز بگم و بحث امروز رو تمام کنم.

اول اینکه نحوه تبدیل یک درایو با فرمت FAT به NTFS بدون پاک شدن اطلاعات به صورت زیر هست:

CMD را باز می کنیم  در آن تایپ می کنیم:

Convert C:\ /fs:NTFS

دقت کنید درایوی که داخل آن ویندوز باشد با ریستارت بعدی درست می شود.

نکته بعدی اینکه در ویندوز XP چگونه یک فلش را به صورت NTFS فرمت کنیم؟

همانطور که میدونید در ویندوز 7میشه یک فلش را به صورت NTFS فرمت کرد اما در XP نمیشه .

جهت اینکار باید به صورت زیر عمل کرد.

ابتدا بر روی درایو فلش راست کلیک کرده و گزینه Properties را انتخاب کنیم. به سربرگ Hardware می رویم و در قسمت All Disk Drives درایو فلش را انتخاب می کنیم و بر روی دکمه Properties کلیک می کنیم.

در پنجره جدید ظاهر شده بر روی سربرگ Policies می رویم و در آنجا گزینه Optimize for Performance را انتخاب می کنیم.حال همه پنجره ها را OK می کنیم. حال اگر گزینه Format  را بزنیم می بینیم که NTFS نیز به لیست آن اضافه شده است.

دقت داشته باشید که ما به صورت عادی میتوانیم بدون انتخاب Safely Remove فلش را از کامپیوتر جدا کنیم. ولی اگر این کار را انجام دهیم یعنی از مسیر گفته شده گزینه Optimize for performance را انتخاب کنیم. برای جدا کردن فلش از کامپیوتر حتما باید گزینه Safely Remove را انتخاب کنیم و بعد فلش را جدا کنیم و اگر این کار انجام نشود اطلاعات بر روی فلش خراب خواهد شد.

امیدوارم از مطالب استفاده کرده باشید. موفق باشید.

پایان جلسه چهاردهم

موضوعات مرتبط: آموزش شیکه Mcitp